افسانه‌ی هيلو، تاریخچه پشت پروژه جنجالی اسپارتان

از ربودن کودکان گرفته تا قرار دادن آنها تحت رفتارهای وحشیانه، بهای بقای بشریت، نه تنها با خون، بلکه با روح ما پرداخت شده است. سری بازی‌های Halo، به طور گسترده‌ای بر روی شاهکارهایی قهرمانانه در مقابل احتمالات غیرممکن، تمرکز دارد که این امر، به وسیله‌ی ابرسربازان افسانه‌ای اسپارتان انجام می‌شود. بهترین و مشهورترین این  اسپارتان‌ها، Master Chief, John-117نام دارد که قهرمان اصلی این سری بازی‌هاست و بازی باز در اکثر اوقات، کنترل او را بر عهده دارد. اما تحقق این پروژه، هزینه‌هایی با خود به همراه داشت و منشاء اصلی آن، یک راز تاریک و ترسناک دارد که باعث شرم شورای امنیت سازمان ملل متحد (UNSC) و بشریت است.

در سال 2491، پروژه‌ی Spartan-I که همچنین با عنوان پروژه‌ی شکارچی نیز، شناخته می‌شود، شتاب دهنده‌ی تشکیل نسل‌های آینده اسپارتان‌ها بود. این پروژه از افراد بالغی که به صورت داوطلبانه خواستار شرکت در آن بودند، برای انجام تحقیقات خود استفاده می‌کرد. تقویت این افراد، گزینه‌ی اصلی برای مقابله با نیروهای شورشگر در نظر گرفته شده بود، هر چند در نهایت در انجام این امر، خیلی موثر نبودند. این نقطه ضعف، به همراه نبود بودجه برای سرمایه گذاری، باعث کنسل شدن این پروژه شد و داوطلبانی که در آن شرکت کرده بودند، در قسمت‌های دیگر به کار گرفته شدند. یکی از شخصیت‌های بسیار شناخته شده این سری بازی‌ها که قرار بود یکی از سربازان Spartan-I باشد، سرگروهبان Avery Johnson بود.

تلاش دوم برای ایجاد ابرسربازانی برای شورای امنیت سازمان ملل متحد، توسط دکتر کاترین هالسی (Dr. Catherin Halsey ) در سال 2517، انجام شد. اما این بار به همراه یک رویکرد بسیار بنیادی‌تر. با کمک مرکز اطلاعات نیروی دریایی، دکتر هالسی، تعداد زیادی کودک خردسال که همگی شش سال سن داشتند را به خاطر برتری فیزیکی و ذهنی آنها، به همراه چند کودک دیگر که از ژن‌های نادر و کمیابی برخوردار بودند، انتخاب کرد.

گروه اول از این کودکان، از خانه‌هایشان ربوده می‌شدند و کلون‌های جایگزین، به جای آنها قرار می‌گرفتند. این کلون‌ها به نحوی طراحی شده بودند که پس از گذشت یک ماه، به دلایل طبیعی فوت کنند تا دلیل اصلی ناپدیدشدن این کودکان، پنهان باقی بماند. پس از ربودن این کودکان، آنها تحت تمرینات سخت و طاقت فرسا قرار می‌گرفتند. در حالی که به طور همزمان، در زمینه‌های مختلفی از مباحث مربوط به جنگ، آموزش های بسیار رده بالا، دریافت می‌کردند.

پس از رسیدن به سن 14 سالگی، تزریق سرم‌های بیولوژیکی به آنها صورت می‌گرفت. هر چند که این فرآیند، منجر به مرگ تقریبا نیمی از نمونه‌ها می‌شد، در حالی که تعداد زیادی نیز فلج و از کار افتاده می‌شدند. 33 نفری که در طول این پروژه، بدون هیچ عارضه‌ای دوام آوردند، از آن چیزی که مرکز اطلاعات نیروی دریایی، در ابتدا انتظار داشت، بسیار بهتر بودند. آنها بسیار سریع‌تر، قدرتمندتر و با دوام‌تر بودند و عکس العمل بسیار سریع‌تری حتی نسبت به برترین سربازان شورای امنیت داشتند. این موضوع به همراه زره جدیداً توسعه یافته Mjolnir که آن هم توسط دکتر هالسی، طراحی شده بود، باعث شدند که سربازان Spartan-II ، برترین جنگجویان تاریخ بشر تا آن زمان باشند.

برخلاف چیزی که اکثر طرفداران فکر می‌کنند، اولین پروژه اسپارتان در اصل برای مبارزه با امپراتوری میثاق (Covenant empire) ایجاد نشده بود. بلکه جهت سرکوب سریع و بی سر و صدای شورش‌ها یا انجام ترورهایی در جهان‌های مستعمره شورشی، به منظور حفظ کنترل زمین بر آنها، خلق شده بود. تنها به خاطر ظهور ناگهانی امپراتوری میثاق و اعلان جنگ از سوی آنها بود که سربازان Spartan-II، تقریباً به صورت تخصصی بر مبارزه با نیروهای Covenant متمرکز شدند.

در حالی که انسان‌ها در مقابل امپراتوری میثاق، بیشتر در موضع دفاعی قرار داشتند، بسیاری از پیروزی‌های زمینی و عملیات‌های مخفی موفقیت آمیز، به طور عمده به سربازان Spartan-II که حضور داشتند، اختصاص داشت. این سربازان چنان آوازه و شهرتی پیدا کرده بودند که نیروهای Covenant، به شدت از آنها وحشت داشتند و آنها را شیاطین (demons) صدا می‌زدند. این پروژه سرانجام به عنوان راهی برای افزایش روحیه مردم، به صورت عمومی رونمایی شد. هر چند که واضح است آنها جزئیات جنجالی این پروژه را، مخفی نگه داشتند.

اما با طولانی شدن مدت جنگ، حتی اسپارتان‌ها نیز، متحمل تلفات شدند. جهت جلوگیری از کاهش روحیه مردم و به منظور حفظ افسانه‌ی شکست ناپذیری اسپارتاندها، مرکز اطلاعات نیروی دریایی، بخشنامه‌ای صادر کرد که هر سرباز اسپارتانی که در جنگ کشته می‌شود، به عنوان مفقودالاثر (missing in action) اعلام شود.

جهت جایگزینی سریع تلفات سربازان Spartan-II، مرکز اطلاعات نیروی دریایی، پروژه‌ی Spartan-III را آغاز نمود. که این پروژه، حتی از دو نمونه‌ی قبلی نیز، جنجالی‌تر بود. نمونه‌های آزمایشی، باز هم از کودکان خردسال، اما این بار از بین کودکان یتیمی که در جنگ، خانواده‌های خود را از دست داده بودند، انتخاب می‌شدند. این کودکان نیز تحت همان آموزش‌ها و تعلیمات پروژه‌های قبلی قرار می‌گرفتند، اما برنامه تقویت آنها به نحوی طراحی شده بود که ارزان‌تر و سریع‌تر به پایان برسد که این موضوع، باعث نرخ بالاتری از عدم موفقیت در نتایج پروژه شد.

در حالی که این روش قادر بود صدها سرباز Spartan-III تولید کند،اکثر آنها مانند همتایان نسل قبلی خود، در جنگاوری موثر نبودند و حتی نرخ تلفات بیشتری نسبت به آنها داشتند. البته این بدان معنا نیست که سربازان Spartan-III، نقش مهمی در جنگ ایفا نکردند. مانند گروه Noble team، که اکثر اعضای آن از سربازان Spartan-III تشکیل شده بود.

بعد از پایان جنگ، اثر بخشی پروژه های Spartan-II و Spartan-III ، رهبران شورای امنیت سازمان ملل را به سمت سفارش نسل جدیدی از اسپارتان ها سوق داد. در پروژه ی Spartan-IV ، نمونه‌ها از افراد بالغی که با رضایت خود، خواستار شرکت در این پروژه بودند، انتخاب می‌شدند. افراد تازه جذب شده از مبارزان فعال در هر بخش، مشخص شده و با تقویت‌هایی که بر روی آنها صورت می‌گرفت، نرخ شکست بسیار پایین تری را از خود بجا می‌گذاشتند. هر چند که هنوز به دلیل فقدان الزامات ژنتیکی بنیادی، نمی‌توانستند نتایجی مانند سربازان Spartan-II رقم بزنند.

اگرچه عده‌ی زیادی، این سری پروژه‌ها را به عنوان پروژه هایی غیراخلاقی، وحشیانه و حتی به دور از تمدن می‌دانستند، نتایج این تحقیقات، قهرمانان واقعی را برای بشریت تولید کرد، به ویژه در دورانی که به شدت نیازمند آن بودند. اسپارتان‌ها که نام خود را از جنگجویان مشهور یونانی که بیش از 2000 سال پیش، در نبرد ترمپولی شرکت داشتند، گرفته اند، برترین جنگجویان دوران خود بودند که خودشان را وقف نجات مردم در برابر یک دشمن غیرقابل مهار، می‌کردند.

عنوان Halo Infinite بعد از تاخير هاي فراوان براي عرضه در پاييز 2021 برنامه ريزي شد. اين عنوان بر روي پلتفورم هاي windows ,Xbox one ,Xbox series X/S عرضه مي شود.