نقد و بررسی Horizon Forbidden West

«ترجمه شده از وبسایت Gamesradar»

Horizon Forbidden West دنیایی از حواس‌پرتی‌های زیباست. مهم‌ نیست که دنیا در حال نابود شدن است و «اِیلوی» تنها کسی است که می‌تواند آن را نجات دهد، در واقع دنیای Horizon مملو از انواع داستان‌هاست؛ مثلا آشپزی که برای پخت غذای خود شما را مامور به پیدا کردن تخم مرغ می‌کند، فردی که از شما درخواست می‌کند تا پدرش را پیدا کنید و روستایی که باید اهالی آن را از تهدید یک Thunderjaw نجات دهید. در واقع «غرب ممنوعه» چندان هم ممنوعه نیست، چرا که تا حد زیادی برای بقای خود به «اِیلوی» نیاز دارد.

این بازی، بر پایه‌ی همان زیربنایی که توسط بازی Horizon Zero Dawn ارائه شده بود استوار است؛ دنیایی آزاد همراه با ماموریت‌ها و فعالیت‌های مختلف، داستانی قوی از زندگی پساآخرالزمانی، دایناسورهای رباتی و تکنولوژی‌های اسرارآمیز. تقریبا این نگرانی وجود داشت که ممکن است بازی Horizon Forbidden West حسی تکراری داشته باشد و فقط نقشه‌ی آن عوض شده باشد، اما پس از ساعات ابتدایی بازی، این نگرانی کاملا برطرف می‌شود. اگرچه بازی از همان چارچوب‌های کلی برخوردار است و مکانیک‌های اصلی گیمپلی دست‌نخورده باقی می‌مانند، اما بازی Horizon Forbidden West یک تکامل واقعی است؛ غولی جدید که از همان اسکلت مکانیکی پیشینیان خود برخوردار است.

صرف نظر از اینکه بخواهید ماموریت‌های کوچک‌تر را انجام دهید یا ماموریت‌های اصلی داستانی را، هر کدام از آن‌ها از عمق و وسعتی بالا برخوردار هستند و شما را شگفت‌زده می‌کنند. در بررسی Horizon Forbidden West گاهی اوقات تصور می‌کنید که یک ماموریت جانبی فقط یک نوع جستجوی ساده را شامل می‌شود، اما در حقیقت فراتر از این است. یا مثلا شخصیتی را ملاقات می‌کنید که فکر می‌کنید یک NPC معمولی است، اما بعد از مدتی واقعا به شخصیت مورد علاقه شما تبدیل می‌شود و برای دیدار مجدد با او لحظه‌شماری می‌کنید. این موضوع کلیدی، تجربه‌ی شما را در بررسی Horizon Forbidden West تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ به بیان دیگر بهبود شخصیت‌پردازی و روابط انسانی، مهم‌ترین تغییر این بازی است.

در نسخه‌ی قبلی شخصیت‌های کمی وجود داشت که به معنای واقعی کلمه به یاد ماندنی باشند، اما استودیو گوریلا گیمز هر کدام از کاراکترهای بازی Horizon Forbidden West و نحوه ایجاد ارتباط با آن‌ها را به شکلی منحصربفرد و جالب‌ طراحی کرده است.در بررسی Horizon Forbidden West صرف نظر از مدت زمانی که با هر کدام از کاراکترهای بازی می‌گذرانید، هر کدام از آن‌ها دارای شخصیتی متمایز، پس‌زمینه‌ی داستانی و رفتارهایی جالب هستند. در این بازی بر تنوع شخصیت‌ها نیز تاکید زیادی شده است. از جمله به نمایش کشیدن شخصیت‌های تراجنسیتی و شخصیت‌های دارای معلولیت که در دنیای قبیله‌ای Horizon Forbidden West حضوری تاثیرگذار دارند.

در بررسی Horizon Forbidden West متوجه شدیم این بازی از جزئیات ریزی برخوردار است که واقعا باعث ایجاد تفاوت می‌شود. مثلا اگر با فردی در مناطق بیابانی ملاقات کنید، می‌بینید که به دلیل گرمای زیاد در حال عرق کردن است. همچنین بهترین طراحی‌های چهره تا به امروز را در این بازی شاهد هستیم و می‌بینیم که حالات مختلف چهره‌ها، باعث زنده‌تر شدن آن‌ها می‌گردد. در بررسی Horizon Forbidden West ذیدم که شخصیت‌ها از شوخ‌طبعی و انسانیت بیشتری برخوردار هستند و همه‌ی این‌ها به شما کمک می‌کنند تا با شخصیت‌ها و دنیای این بازی ارتباط بهتری برقرار کنید.

حتی المان‌های گیمپلی بازی نیز از ویژگی‌های منحصربفرد و خاص‌تری نسبت به قبل برخوردار شده‌اند. مثلا ربات‌های بزرگ Tallneck که شبیه به زرافه‌هایی بسیار بزرگ هستند، به شما کمک می‌کنند تا نقاط ناشناخته‌ی دنیای بازی Horizon Forbidden West را راحت‌تر کشف کنید. در نسخه‌ی قبلی، فقط باید راهی را پیدا می‌کردید تا به بالای سر آن‌ها برسید و دانش جغرافیایی آن‌ها در مورد آن منطقه را هک کنید. اما این بار، هر کدام از این ربات‌ها دارای ویژگی‌های روایی منحصربفرد خود هستند.

همچنین در بازی Horizon Forbidden West برای هک کردن Cauldrons – کارخانه‌های تولید ربات‌های باستانی – باید از رویکرد متفاوتی استفاده کنید تا توانایی کنترل ربات‌ها را به دست بیاورید. در بازی Horizon Forbidden West برای شخصی‌سازی بیشتر، می‌توان نقش‌ها و طرح‌های جالبی را نیز روی صورت «اِیلوی» رنگ‌آمیزی کرد. در همین حال «اِیلوی» قادر است ربات‌های جدیدتر و بیشتری را نسبت به قبل Override کند (هک کردن ربات‌ها برای کنترل آن‌ها).

در بررسی Horizon Forbidden West این موضوع به رویکرد شما در مبارزات تنوع بالایی می‌بخشد. صرف نظر از اینکه به عنوان «اِیلوی» به مرور قدرت بیشتری پیدا می‌کنید (در این بازی توضیح داده نشد که «اِیلوی» چگونه تمامی سلاح‌ها و تجهیزات پیشرفته‌ی خود را که در بازی قبلی کسب کرده بود، از دست داد!)، این را مدنظر قرار دهید که ربات‌های دایناسوری می‌توانند همیشه دست بالا را داشته باشند. در برابر حریف‌های سرسخت، کوچک‌ترین اشتباه می‌تواند مرگبارترین اشتباه شما نیز باشد؛ از جمله حریف‌هایی مثل ربات‌های غول‌پیکر Tremortusk که شبیه به ماموت هستند و در تریلرهای بازی آن‌ها را به وفور دیده‌ایم.

تنها راه شما برای از بین بردن آن‌ها این است که به طور موثر برنامه‌ریزی کنید، استراتژی داشته باشید، مطمئن شوید که از هر لحاظ آماده‌اید و قبل از اینکه همه چیز وارد هرج و مرج شود، بتوانید حرکات و حملات خود را با احتیاط انجام دهید. در بررسی Horizon Forbidden West من عاشق این جنبه از بازی شدم که شکست دادن ربات‌های بزرگ در بازی Horizon Forbidden West چقدر می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. این بازی از یک نوع منحنی سختی برخوردار است که بازیکن هرگز قادر نیست به نقطه اوج آن برسد. اما نکته‌ی مهم این است که شکست دادن دشمن‌های سرسخت همیشه پاداش‌دهنده خواهد بود.

با این وجود، بازی Horizon Forbidden West در توضیح برخی از سیستم‌های پیچیده ضعیف عمل می‌کند؛ به ویژه وقتی که صحبت از انواع مهمات مختلف، وجود گزینه‌هایی برای شلیک کردن و شیوه‌ی بهره‌مندی از درخت مهارت بیش از حد پیچیده می‌شود. سیستم جدید Valor از افزونه‌های خوب Horizon Forbidden West است که قابلیت‌ها و توانایی‌های زیادی را در مبارزات برای «ایلوی» به ارمغان می‌آورد و در هنگام استفاده از آن، یک میان‌پرده‌ی کوتاه و جالب برای آن نمایش داده می‌شود. همچنین می‌توان آن را بنا بر شرایط تغییر داد و یا شخصی‌سازی کرد. به طور کلی هر کسی که نسخه‌ی قبلی را بازی نکرده باشد، احتمالا در سیستم‌های پیچیده‌ی مربوط به تسلیحات سردرگم خواهد شد.

نکته‌ی ناامیدکننده‌ی دیگر در بررسی Horizon Forbidden West نحوه‌ی بالا رفتن از موانع است. قبلا گفته شده بود که بازی Horizon Forbidden West این امکان را به بازیکنان می‌دهد تا بتوانند به طور آزادانه از هر مانعی بالا بروند. اما در حقیقت، برای صعود به مناطق مرتفع باید با استفاده از دستگاه Focus خود نقاط مخفی و مشخصی را روی صخره‌ها پیدا کنید تا بتوانید از آن‌ها بالا بروید.

بین این نقطه‌ها هماهنگی زمانی و فاصله‌ای مشخصی وجود ندارد و حرکت کردن بین آن‌ها حسی دست و پا چلفتی و ناخوشایند را القا می‌کند. در هنگام بازی، گاهی اوقات برخی چیزها باعث ناراحتی‌ام می‌شد؛ مثلا سقوط تصادفی و ناخواسته از یک آسمان خراش (به دلیل وجود همین مکانیک‌های ضعیف در بالا رفتن از موانع). مطمئنا از لحاظ مقیاس‌پذیری و انعطاف حرکاتِ شخصیت در محیط‌های مختلف، Horizon Forbidden West نمی‌تواند در سطح عنوانی مثل Assassin’s Creed Valhalla ظاهر شود. این موضوع واقعا شرم‌آور است، به خصوص وقتی که می‌بینیم بازی به طور مداوم از شما می‌خواهد تا دنیا را کاوش کنید.

البته این موضوع را در بررسی Horizon Forbidden West بگوییم که در ازای کاوش کردن، پاداش خوبی دریافت خواهید کرد. همانند بهترین بازی‌های سبک جهان‌باز، همیشه چیزی برای کشف کردن در افق‌های جدید وجود دارد؛ و اینکه برخی از مناطق به دلایلی مثل کسب نکردن مهارت لازم، برای بازیکن قفل هستند.

همیشه بازیکن تشویق می‌شود تا مناطق قبلی را کاوش و هرآنچه را که از دست داده است، کشف کند. به دلیل وجود ماموریت‌های فرعی ارزشمند و سایر دلایل روایی، احتمالا مایل نخواهید بود که حتی کوچک‌ترین چیزها را از دست بدهید. اضافه شدن قابلیت شنا در زیر آب هر چند خطرات خاص خود را نیز به همراه دارد – عمق بیشتری به دنیای بازی می‌دهد و وقتی با کوهنوردی ترکیب می‌شود، این احساس را به شما می‌دهد که می‌توانید به هر جایی از دنیای بازی بروید و به بررسی Horizon Forbidden West بپردازید

در بررسی Horizon Forbidden West متوجه شدیم که «ایلوی» در مرکز همه چیز قرار دارد. قهرمان داستان ما، مثل همان نسخه‌ی قبل شخصیتی عالی دارد. به راحتی می‌توانیم با بسیاری از چالش‌هایی که «ایلوی» با آن‌ها روبروست ارتباط برقرار کنیم. در بازی نخست، او را به عنوان یک شخصیت طردشده (Outcast) دیدیم و شاهد رشد او از سن کودکی تا جوانی بودیم. «ایلوی» کسی بود که قصد داشت شناخت بیشتری از «الیزابت سوبک» پیدا کند و میراث «پیشینیان» را به عنوان نیروی محرکه‌ی خود بشناسد.

اما در این بازی، او به دانش بسیار بیشتری دست پیدا کرده است و همین موضوع از جنبه‌های انسانی داستان را رو به جلو می‌برد. بله، دنیایی وجود دارد که باید نجات داده شود و شرورهایی که باید از میان برداشته شوند. اما «ایلوی» به این درک می‌رسد که همانقدر که باید به نجات سیاره‌ی زمین اهمیت دهد، باید برای انسان‌ها و روابط با آن‌ها نیز اهمیت قائل شود.

«ایلوی» ماجراجویی به‌یادماندنی خود را به شکلی مستقل آغاز می‌کند و نهایتا با همراهی دوستان قدیمی و جدیدش آن را به پایان می‌رساند. بیش از دو بار در بررسی Horizon Forbidden West متوجه شدم که دارم با صدای بلند می‌خندم و یکی دوبار هم به زور جلوی سرازیر شدن اشک‌هایم را گرفتم. چیز دیگری که در این بازی با آن مواجه می‌شوید، عملکرد عالی بازیگران است که شما را به خوبی تحت تاثیر قرار می‌دهد و تکمیل کننده‌ی ماجراجویی «ایلوی» برای نجات دنیا است. این بازیگران آنقدر کارشان را (در ایفای نقش خود) عالی انجام می‌دهند که گاهی اوقات مجبور می‌شوید از پیش بردن داستان اصلی اجتناب کنید؛ چون می‌ترسید همه چیز به سرعت تمام شود.

جزئیات ریز و دوست‌داشتنی دیگری نیز در بررسی Horizon Forbidden West دیدم؛ مثلا شنیدن و دیدن واکنش مردم یک منطقه به حضور «ایلوی». در ابتدا «ایلوی» با نام‌هایی مثل «Red»، «Savior» و «Meridian» در بین اهالی دنیای Forbidden West شناخته می‌شود، اما به مرور نام «ایلوی» بر سر زبان‌ها می‌افتد. این دنیایی است که مایل خواهید بود وقت خود را در آن سپری کنید و همانند «ایلوی»، به هر قیمتی که شده از آن محافظت کنید.

و لازم است اشاره کنم که این دنیا واقعا خیره کننده است. برای اولین بار است که می‌بینیم یک بازی جهان باز به طور اختصاصی از قابلیت‌های کنسول PS5 بهره برده است و به دلیل تنوع بالایی که وجود دارد، به طور مداوم از دکمه‌ی اسکرین‌شات استفاده خواهید کرد. چراغ‌های نئونی لاس‌وگاس، بقایای پژمرده‌ی سانفرانسیسکو و درخشش هشداردهنده‌ی رباتی که در میان نیزارهای زیر آب می‌خواهد شما را پیدا کند، همه و همه عالی به نظر می‌آیند و حسی فوق‌العاده را منتقل می‌کنند.

چیزی که استودیو گوریلاگیمز به آن دست یافته، به معنای واقعی خارق‌العاده است. داستان، گیمپلی، مکانیک‌ها و دنیای بازی، همگی نسبت به نسخه‌ی قبلی (که به خودی خود یک شاهکار است) پیشرفت کرده‌اند. سیستم بالارفتن از موانع تنها چیزی است که بازی Horizon Forbidden West را از رسیدن به سطح «کمال» بازمی‌دارد. اما این موضوع خلل چندانی به ماجراجویی جدید «ایلوی» وارد نمی‌کند. زمانی به خوب بودن این بازی پی‌ می‌برید، که متوجه می‌شوید دایناسورهای رباتی اولین چیزی نیستند که می‌خواهید با دوستان خود در مورد آن‌ها صحبت کنید.