نگاهی به وضعیت تأسف‌بار جان Rambo در بازی ویدیویی اش می‌اندازیم.

در دنیای بازی‌های ویدیویی تقریبا ضرب‌المثلی وجود دارد که می‌گوید بازی‌های لایسنس شده از روی فیلم‌ها محکوم به شکست هستند و برای اثبات این ادعا می‌توان به بازی‌های بتمن ، ماتریکس و بسیاری از بازی‌های دیگر اشاره کرد. البته بازی‌هایی مانند مرد عنکبوتی روی پلی استیشن 2 و Goldeneye007 اینگونه نبودند- که تعدادشان کم است و فقط بد نیستند. پس نمی‌توانند خلاف این ادعا را ثابت کنند. احتمالا ناشران و صاحبان IPها نمی‌دانند که چگونه جذابیت را از فیلم به بازی انتقال دهند.

از بهترین مثال‌های درک نکردن بازیکنان بازی Rambo کمپانی Teyon است- این بازی در سال 2014 برای پلی استیشن 3، Xbox 360 و PC منتشر شد. از سرتاپای بازی ایراد گرفته شد. این بازی از بدترین بازی‌های لایسنس شده‌ی سال‌های اخیر است. واقعا چرا این اتفاق برای بازی افتاد؟

بازی Rambo بر اساس سه‌گانه‌ی رمبوست که سیلوستر ستالونه نقش رمبو را بر عهده دارد و با شیوه‌های جنگ چریکی و استفاده از سلاح‌هایی مانند چاقو و کمان با گروه‌های بزرگی از سربازان درگیر می‌شود. به وضوح به یاد دارم که هنگام دیدن صحنه‌های با خودم می‌گفتم: باید حتما از روی این فیلم یک بازی بسازند. هنگامی که Teyon در سال 2012 صحنه‌هایی از سه‌گانه را نشان داد و اعلام کرد که قرار است بازی رمبو را بسازد، طرفداران رمبو (شامل خودم هم می‌شود) در پوست خود نمی‌گنجیدند.

بازی‌هایی در مورد شخصیت Rambo قبلا ساخته شده‌اند، اما بازی‌هایی بسیار کوچک بر روی کنسول‌هایی قدیمی. بازی رمبو می‌توانست از ۲ مزیت بهره برد: اول آنکه در مورد یک سه‌گانه بود و نه یک نسخه. پس محتوای زیادی می‌توانست داشته باشد. دوم آنکه قرار نبود فیلمی جدید عرضه شود، و عجله‌ای برای زودتر آماده کردن بازی وجود نداشت تا محتوا قدیمی نشود. پس بازی Rambo می‌توانست بعد از سال‌ها عطش طرفداران را سیراب کند.

اما هنگامی که Teyon ویدیوهایی از بازی منتشر کرد طرفداران مشکوک شدند. آیا قرار بود بازی شوتری با حوادث بسیار کوتاه و مبتنی بر مخفی کاری‌های سطحی باشد؟ این مانند آن است که کسی یک بازی مرد عنکبوتی باشد و در عوض تاب خوردن بر روی تارها و عبور از ساختمان‌ها زندگی پیتر پارکر را به تصویر بکشد. بازی در معرض عموم قرار گرفت و شک‌ها به یقین تبدیل شدند. بازی ای که آن هم در اواخر نسل برای PS3 و Xbox360عرضه شده بود، محیطی بسیار تار داشت و شخصیت‌ها بسیار شبیه به هم بودند. این وضعیت انتقادهای زیادی را در پی داشت.

با آنکه بازی عوض سال 2013 در سال 2014 عرضه شد، کیفیت بازی خوب نبود. با وجود تمام شواهد مبنی بر بد بودن بازی بعضی از طرفداران رمبو هنوز امیدوار بودند. از نظر بعضی نیز فاجعه‌ای در شرف وقوع بود. هنگامی که بازی عرضه شد، هم منتقدین و هم طرفداران بشدت از بازی انتقاد کردند-بسیاری از این بازی به یکی از بدترین بازی‌های چند وقت اخیر یاد می‌کنند.

علاوه بر تاری، بازی بسیار کم عمق بود، تنوع نداشت، و به شدت یک خط مستقیم داستانی را دنبال می‌کرد که هیچ اختیار خاصی به مخاطب نمی‌داد. حتی تیراندازی به سمت دسته‌های سربازان بخاطر هوش مصنوعی بسیار بد و تنوع کم در تیراندازی‌ها خوب نبود. در قسمت‌های مخفی‌کاری نیز تنها کاری که انجام می‌دهید از پا در آوردن تعداد زیادی از دشمنان، آن هم بصورت QTE است (کوییک تایم ایونت) که اصلا جالب نیست.

علاوه بر این‌ها، بازی فقط 3 تا 4 ساعت طول می‌کشد – گرچه در بخش Rambo’s defense مادها و چالش‌هایی برای سرگرم کردن بیشتر بازیکنان آورده شده است. بازهم باید گفت که این قسمت‌ها هم لذت‌بخش نیستند، و حتی بازی کردن این بخش نسبتا کوتاه برای یک بار هم حوصله‌سربر است- چه رسد به دو یا سه بار بازی کردنش.

این بازی از متاکریتیک نمره‌ی 34 را گرفت، از پایین ترین نمره‌های داده شده به بازی‌ها در تمام اعصار. معلوم نشد که چرا همچین بازی‌ای را عرضه کردند. اما مسلم است که این بازی ارزش خرید نداشت.

فلسفه‌ی بدین شکل بودن بازی خودش جای پرسش دارد. جدا از آنکه گرافیک بازی اصلا تعریفی ندارد، تاری و تیرگی محیط باعث می‌شود که فکر کنید بازی برای PS2 و Xbox ساخته شده است. این بازی یک فاجعه‌ی واقعی است و مسلم است که با بودجه کمی ساخته شده، و قصد سازندگانش به جیب زدن میلیون‌ها دلار از طریق نام رمبو به جیب است.

بخاطر تحت فشار نبودن برای سر مدت زمان خاصی تحویل دادن بازی، می‌توانستند یک بازی AAA خوب عرضه کنند. فرض کنید تمام جنگل‌های زیبای فیلم را در بازی جای می‌دادند. گیم‌پلی می‌توانست ترکیبی از مخفی‌کاری و اکشن باشد؛ شاید چیزی شبیه به اسپلینتر سل(Splinter Cell). رمبو می‌توانست طیف وسیعی از سلاح‌های سرد و گرم را در اختیار داشته باشد تا گروه‌های بزرگی از دشمنان را یک‌تنه از پا درآورد. بعد از این بازی‌های بد در طی چند سال اخیر احتمالا تا مدت‌ها نخواهیم توانست کنترل رمبو را در دست بگیریم.

خنده‌دار است که بگوییم این تنها بازی ناامیدکننده‌ی این سازنده نیست. بعد از عرضه‌ی رمبو در سال 2014، Teyon به سراغ نابودگر رفت(ترمیناتور). بازی Resistance را عرضه کرد که آن هم موفق نشد دوستداران این فیلم را بخود جذب کند، اما به بدی رمبو نبود. حال این کمپانی به سراغ ربوکاپ رفته است. بازی Robocop: Rogue City قرار است که در سال آینده عرضه شود. آنچه تا بحال از بازی نشان داده شده است که آنچنان چنگی به دل نمی‌زند، اما منتظریم که ببینیم آیا این کمپانی راه به جایی می‌برد یا نه.

مترجم: بهرام صدیقی

منبع: GamingBolt