آیا اشتراک جدید پلی‌استیشن رقیبی برای گیم‌پس خواهد بود؟

اشتراک جدید پلی‌ استیشن

بر اساس گزارش‌هایی جدید، شرکت سونی قصد دارد در راستای رقابت با سرویس گیم‌پس، به زودی از اشتراک جدید پلی‌ استیشن رونمایی کند. این موضوع احتمالا «جنگ کنسول‌ها» را وارد فاز جدیدی خواهد کرد که مبتنی بر سرویس‌های اشتراکی باشد. طبق گزارشی که در وبسایت bloomberg منتشر شده است، تا یکی دو هفته‌ی آینده‌ شرکت سونی به طور رسمی اشتراک جدید پلی‌استیشن که نام رمزی آن «اسپارتاکوس» است را معرفی خواهد کرد.

گفته شده است که اشتراک جدید پلی‌استیشن دارای سطوح مختلفی برای مشترکین خواهد بود و همانند سرویس گیم‌پس شامل آرشیوی از بازی‌های نسل فعلی و مجموعه‌ای از بازی‌های کلاسیک نسل‌های گذشته (مثل بازی‌های PS3، PS2، PSP، PS1) می‌شود. همچنین بالاترین سطح اشتراک اسپارتاکوس به کاربران این امکان را می‌دهد تا به دموهای بازی‌ها و گزینه‌های گسترده‌ی دیگری دسترسی داشته باشند.

اشتراک جدید پلی‌استیشن دوحالت مجزا دارد

۱- PS Plus که هزینه اشتراک ماهیانه‌ی آن ۱۰ دلار است و امکان دسترسی به برخی از قابلیت‌های آنلاین، تعدادی از بازی‌های پلی‌استیشن، تخفیف‌های انحصاری و بازی‌های رایگان را فراهم می‌کند.

۲- PS Now که قیمتی مشابه PS Plus دارد و به کاربران اجازه می‌دهد تا بسیاری از بازی‌های پلتفرم پلی‌استیشن (از جمله بازی‌های کلاسیک کنسول‌های قدیمی) را از طریق قابلیت استریم و پردازش ابری تجربه کنند.

بر اساس گزارش بلومبرگ، اشتراک جدید پلی‌استیشن یا همان اسپارتاکوس دو سرویس PS Plus و PS Now را با همدیگر ترکیب می‌کند. با این حال هنوز در مورد قیمت این اشتراک چیزی مشخص نشده است و اینکه آیا این اشتراک به طور کلی جایگزین دو سرویس نامبرده خواهد بود یا به طور موازی در کنار آن‌ها ارائه می‌شود.

هشت مورد از بازی‌هایی که روی سرویس PS Now موجود هستند

اگر بخواهیم مقایسه کنیم، سرویس گیم‌پس مایکروسافت نیز ۱۰ دلار در ماه هزینه دارد و روی هر دو پلتفرم Xbox و PC ارائه داده می‌شود. این سرویس امکان دسترسی به بازی‌های فرست پارتی شرکت مایکروسافت (مثلا Halo Infinite) را از روز اول عرضه فراهم می‌کند و مشترکین این سرویس نیازی به پرداخت هزینه‌ای برای خرید بازی ندارند.

نسخه‌ی ۱۵ دلاری این سرویس که Ultimate نام دارد در واقع سرویس Xbox Live Gold را با Game Pass ادغام می‌کند و سرویس‌های اشتراکی سایر کمپانی‌های مثل EA Play را نیز به آن اضافه می‌کند. همچنین امکان استریم‌ بازی‌های از طریق سیستم پردازش ابری X.Cloud فراهم می‌شود. در مقایسه‌ی سرویس‌های اشتراکی سونی و مایکروسافت می‌بینیم که این دو کمپانی اولویت‌ها و رویکردهای خاص خود را در پیش گرفته‌اند.

واضح است که فروش کلی کنسول‌های سونی بسیار بیشتر از کنسول‌های مایکروسافت است و برخی از تحلیلگران تخمین می‌زنند که فروش کنسول‌های PS4 و PS5 حدودا دو برابر میزان فروش کنسول‌های Xbox می‌باشد. از سوی دیگر، تحلیلگران تخمین می‌زنند که سرویس گیم‌پس حداقل توانسته است ۲۵ میلیون مشترک را به خود جذب کند (شرکت مایکروسافت سال‌هاست که آماری رسمی در این باره ارائه نداده است) و به ادعای مسئولین شرکت مایکروسافت، میزان فروش بازی‌هایی که در این سرویس عرضه می‌شوند نیز به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد.

گرچه Xbox از لحاظ ضریب نفوذ در بازار گیم از رقیب خود یعنی PlayStation عقب‌تر است، اما کاملا واضح است که مایکروسافت سیاست فروش بیشتر کنسول‌ها را رها کرده است و سعی دارد رویکردی مشابه با شبکه‌ی نتفلیکس در پیش بگیرد. صرف نظر از اینکه چه اتفاقاتی در پشت پرده رخ می‌دهد، مایکروسافت گزارش داده است درآمد بخش گیمینگ این کمپانی افزایش یافته و اقدامات این کمپانی در تصاحب شرکت‌هایی مثل اکتیویژن-بلیزارد نیز نشانگر این است که چنین روندی ادامه‌دار خواهد بود.

با توجه به اینکه رویکردهای دو کمپانی سونی و مایکروسافت تا حد زیادی با همدیگر تفاوت دارد، کمی دشوار است که بتوانیم به طور سنتی آن‌ها را با همدیگر مقایسه کنیم و یا اینکه آن‌ها را رقیب مستقیم قلمداد کنیم. اما از آنجایی که سونی نیز قصد دارد سرویس اشتراکی جدیدی را ارائه دهد و اینکه می‌بینیم استودیو‌های جدیدی به زیرمجموعه‌ی PlayStation Studios اضافه می‌شوند، حاکی از این است که سونی از برخی جهات تحت فشار قرار گرفته است.

بازی‌های سرویس EA Play که از طریق Game Pass Ultimate در دسترس کاربران قرار می‌گیرند

حال سوال بزرگی که در ذهن ما ایجاد می‌شود این است که سونی قصد دارد دقیقا چه مسیری را طی کند تا به مقابله با سرویس گیم‌پس بپردازد. تعداد سرویس‌های اشتراکی در صنعت گیم بسیار بیشتر از چیزی است که کاربران تصور می‌کنند. برخی از آن‌ها می‌خواهند رویکردی مشابه گیم‌پس داشته باشند و یا حداقل بازی‌های رایگان را به کاربران ارائه دهند. سرویس‌هایی مثل Amazon Luna، Google Stadia، Humble Choice، Nvidia GeForce Now و در سطحی دیگر Nintendo Switch Online.

چیزی که سرویس گیم‌پس را نسبت به سرویس‌های دیگر در سطحی بالاتر قرار می‌دهد این است که مایکروسافت تمامی بازی‌های فرست‌پارتی خود مثل Halo Infinite را از روز اول عرضه وارد این سرویس می‌کند. این حرکتی است که می‌توانست (یا می‌تواند) در میزان فروش بازی‌ها تاثیری منفی داشته باشد، اما به نظر می‌رسد که قیمت و ویژگی‌های مقرون به صرفه گیم‌پس کاربران را وسوسه کرده است؛ به خصوص وقتی می‌بینیم که قرار است در آینده بازی‌های بزرگی مثل Starfield برای این سرویس عرضه شوند.

سونی آرشیو بسیار عظیمی از بازی‌ها را در اختیار دارد که تقریبا هر ژانری را شامل می‌شود و می‌دانیم که برخی از فرنچایزها مدت‌هاست که در این آرشیو عظیم، مرده و مدفون شده‌اند. تکیه بر احساسات نوستالژیک کاربران می‌تواند در مدت زمان کوتاهی پول زیادی را عاید سونی کند؛ به خصوص دسترسی به بازی‌های کلاسیک PS1 و PS2 و PS3 که به دلیل نبود قابلیت Backward Compatibility (پشتیبانی از نسل قبل) امکان تجربه‌ی آن‌ها را در نسل هشتم و نسل فعلی نداشته‌ایم.

با این حال، سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا سونی تمایل دارد تا همانند مایکروسافت بازی‌های فرست پارتی خود را به عنوان مشوق اشتراک جدید پلی‌استیشن از روز اول عرضه در قالب این اشتراک ارائه دهد یا خیر؟ وقتی شاهد این هستیم که انحصاری‌هایی مثل God of War بیش از ۲۰ میلیون واحد فروش دارند، شاید دلیلی برای ریسک کردن از سوی شرکت سونی وجود نداشته باشد. از سمت دیگر بازی‌های کوچکی نیز توسط استودیوهای فرست‌پارتی سونی ساخته می‌شوند که احتمال موفقیت آن‌ها در سرویس‌های اشتراکی نسبت به فروش مستقل بالاتر است (بازی‌هایی مثل Destruction AllStars).

در نتیجه می‌توانیم بگوییم که تفاوت در نحوه‌ی عملکرد سرویس‌های اشتراکی و فروش مستقل بازی‌ها، تاثیر قابل توجهی بر نحوه‌ی توسعه، بازاریابی و هدف‌گذاری بازی‌ها دارد. هم‌اکنون تقریبا شاهد رخ دادن چیزی هستیم که ۱۵ سال پیش آن را «معامله‌ای عالی» قلمداد می‌کردیم. بازی‌ها دیگر حکم یک سرویس ابدی و یا تجربه‌ی بسیار طولانی مدت را ندارند که برای ماه‌ها یا سال‌ها وقت خود را به آن‌ها اختصاص دهیم. بلکه حرکت صنعت گیم به سمتی است که بازی‌هایی را برای تجربه روزانه، هفتگی یا ماهانه داشته باشیم. شاید بازی‌هایی مثل Ghostwire Tokyo یا Shadow Warrior 3 مثال‌های خوبی از این قضیه باشند.

اگر سونی بتواند اشتراک جدید پلی‌استیشن را به گونه‌ای ارائه دهد که هم‌تراز با گیم‌پس قرار گیرد، می‌توانیم انتظار داشته باشیم که به جای تجربه‌های صدها ساعته و بشدت طولانی مدت، شاهد عرضه‌ی بیشتر بازی‌های کوتاه‌تری باشیم که نگاه و زاویه‌ای جدید به عناصر سرگرم‌کننده‌ی مدیوم گیم دارند. با این حال در چند روز آینده باید منتظر معرفی رسمی این سرویس باشیم و ببینیم که کمپانی سونی برای سال‌های پیش رو چه برنامه‌ای را برای پلتفرم خود تدارک دیده است.